Meggie van der Heijden & Noah Paesch / Dtv Nieuws

KINDERVAKANTIEWEEK

Mini-Gestel bestaat 50 jaar. Dat wordt gevierd met onder andere een expositie in de Meander, een jubileumeditie van ‘Ons Bloike’ en natuurlijk de kindervakantieweek.

De kindervakantieweek in St.-Michielsgestel is niet te vergelijken met andere dorpen, vertelt John van de Westelaken: “We laten de kinderen heel vrij. Ze moeten hier niks, alles mag. Binnen de perken dan, he.” De kinderen maken zelf de groepjes en worden vrijgelaten in het maken van de hutten. Van de Westelaken: “Als ze hulp nodig hebben, vragen ze dat en helpen we ze. Zo kunnen ze zelf lekker plezier maken.”

De kinderen vinden het wel leuk: “Vanavond gaan we in de hut slapen, dus we moesten alles goed dicht maken”, vertelt een van de deelnemende kinderen. “We hadden heel veel planken aan de zijkant nodig dus!” Wel is het belangrijk om op te passen, met al dat getimmer: “De spijker was een beetje te klein”, vertelt een van de jonge deelnemers. “Dus toen sloeg ik keihard op mijn vinger. Mij n duim was helemaal paars!”

Volgens Van de Westelaken is er in vijftig jaar tijd niet veel veranderd. “Het begon met een berg hout en een paar spijkers”, zegt hij. “Het zijn nu alleen wat meer kinderen geworden!” Er zijn veel activiteiten bijgekomen, zoals de boerenbruiloft. Wethouder Peter Raijmakers was langsgekomen om de twee kinderen ‘in de onecht’ te verbinden: “Een ontzettend mooi evenement, ieder jaar weer. Voor de kinderen is het een leuke manier om de zomervakantie af te sluiten”, aldus de wethouder.

Mini-Gestel draait volledig op vrijwilligers. “We krijgen de mensen gelukkig goed bij elkaar”, zegt Van de Westelaken. “Wat daarbij helpt, is dat we maar twee weken in het jaar er mee bezig zijn. Dus verder hebben de mensen geen verplichtingen.” Ook heeft Mini-Gestel een interne opleiding geïntroduceerd voor de kinderen die al wat ouder zijn, legt Van de Westelaken uit: “Als ze op een gegeven moment een jaar of veertien zijn, vinden ze dat timmeren niet meer zo leuk. Dus nu hebben we ‘mio’s’, ‘medewerker in opleiding’. Die kinderen zijn rond de veertien en helpen onder begeleiding met hand- en spandiensten. Daar blijven er altijd wel een paar van hangen, gelukkig!”